“ഭാര്യയെന്ന സ്ഥാനവും പെണ്ണിന്റെ രൂപവും ഉണ്ടായതു കൊണ്ടു മാത്രം കാര്യമില്ലെടീ ,കെട്ടിയവന്റെ ഇഷ്ടത്തിനനുസരിച്ച് നിന്ന് അവനെ സന്തോഷിപ്പിക്കാനും തൃപ്തിപ്പെടുത്താനും കൂടി കഴിയണം ഒരു പെണ്ണിന്… അപ്പഴേ അവളൊരു ഭാര്യയാവൂ.. ”
‘എന്നെ സംബന്ധിച്ച് നീ വെറുമൊരു ശരീരമാണ്, നിന്നെ ഞാൻ പെണ്ണായിട്ടോ എന്റെ ഭാര്യയായിട്ടോ കണക്കാക്കുന്നില്ലെടീ നാശം പിടിച്ചവളേ.. കടന്നു പോടി ഇവിടുന്ന് ,ബാക്കിയുള്ളവരുടെ സമയം കളയാതെ…. ”
സോഫിയുടെ ചുമലിൽ വേദനിക്കാൻ തക്ക വണ്ണത്തിലൊരടി കൂടി നൽകിയവളെ ബെഡ്റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് തള്ളിയിറക്കി കലേഷ്…
വേദനയിൽ പുകഞ്ഞു നീറിയ വലം ചുമലിൽ ഇടം കൈയമർത്തി ബെഡ് റൂമിനു പുറത്ത് നിൽക്കുമ്പോൾ നിറക്കണ്ണുമായ് റൂമിന് അകത്തേക്കൊന്നു നോക്കി സോഫി
അവിടെ അവളുടെ ബെഡ്ഡിൽ കലേഷിനഭിമുഖമായ് പാതി നഗ്നമായ ശരീരം വെളിവാക്കിയൊരു മദാലസയെ പോലെ കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു സോന….
കലേഷിന്റെ കാമുകിയും സുഹൃത്തുമൊക്കെയാണവൾ… അവനെക്കാൾ ആറേഴു വയസ്സിനു പ്രായക്കൂടുതലുണ്ട് സോനയ്ക്ക്…
തന്നെ നോക്കുന്ന സോനയുടെ കണ്ണിലെ പുച്ഛവും പരിഹാസവും വളരെ വ്യക്തമായ് തന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു സോഫി…
പ്രതികരിക്കാനോ എതിർക്കാനോ സാധിക്കാതെ നിസ്സഹായയായ് സോഫി നോക്കിനിൽക്കേ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ബെഡ് റൂം വാതിൽ വലിച്ചടച്ചു കലേഷെങ്കിലും അടുത്ത നിമിഷം തന്നെയാ വാതിൽ വീണ്ടും അവൾക്കു മുമ്പിൽ തുറക്കപ്പെട്ടു…
മുഖം നിറയെ പുച്ഛം നിറച്ച് സോഫിയ്ക്ക് മുന്നിലായ് വന്നു നിന്നു സോന
“ഇന്നത്തെ ഞങ്ങളുടെ ബെഡ്റൂം സീനുകൾ നിനക്ക് കാണാനുള്ള ഒരവസരം തരുകയാണ് ഞാൻ നിനക്ക്…
കണ്ടാസ്വദിച്ച് നിൽക്കാതെ നോക്കി പഠിക്കണം നീ ,എങ്ങനെയാണൊരു പുരുഷനെ സ്ത്രീ കീഴടക്കി അടിമയാക്കി വെക്കുന്നതെന്ന്… ഒന്നൂല്ലെങ്കിലും നിന്റെ കെട്ടിയവനെ വിട്ടുതരണമെന്ന് പറഞ്ഞെന്റെ കാലു പിടിച്ചതല്ലേ നീ.. അതുകൊണ്ടൊരു ഔദാര്യം ചെയ്യുന്നതാണ് ഞാൻ…”
കരഞ്ഞു തളർന്നു നിൽക്കുന്ന സോഫിയെ നോക്കി വല്ലാതൊന്നു ചിരിച്ചു സോന ,അതിനൊപ്പം തന്നെ സോഫിയെ വലിച്ചു റൂമിനകത്താക്കിയവൾ…
“നിങ്ങളെന്തു വേണോങ്കിലും കാണിച്ച് കൂട്ടിക്കോ.. എന്നെ വെറുതെ വിട്ടാൽ മാത്രം മതി.. ”
തന്റെ മുന്നിൽ വച്ച് കലേഷും സോനയും കാണിച്ചുകൂട്ടുന്ന വൈകൃതങ്ങൾ കണ്ടു നിൽക്കാൻ കഴിയാതെ മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങാൻ നോക്കിയ സോഫിയുടെ ഇരുകരണത്തും മാറി മാറി പതിഞ്ഞു കലേഷിന്റെയും സോനയുടെയും കൈകൾ..
“ഞങ്ങളെന്തു ചെയ്താലും അതെല്ലാം കണ്ണ് തുറന്ന് ഇവിടെയിരുന്ന് കാണണം നീ.. നിനക്കുള്ള ശിക്ഷയാണത്… മനസ്സിലായോടീ പെഴച്ചവളെ നിനക്ക്…?
സോഫിയുടെ കവിളിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചലറി കലേഷ് ചോദിച്ചതും വേദനയിൽ പിടഞ്ഞു പുളഞ്ഞു സോഫി…
അന്നാ മുറിക്കുള്ളിൽ അവരുടെ പേക്കൂത്തുകൾ കണ്ട് കണ്ണീർ വാർത്തിരിക്കുമ്പോൾ മനസ്സുകൊണ്ടു പല പ്രാവശ്യമവിടെ മരിച്ചു വീണിരുന്നു സോഫി എന്ന അനാഥപെൺക്കുട്ടി…
അച്ഛനുമമ്മയും ആരെന്നറിയാതൊരു അനാഥാലയത്തിൽ വളർന്നവളാണ് സോഫി ,പ്ലസ് ടുവിനു ശേഷമൊരു തുണികടയിൽ ജോലി നോക്കുന്നതിനിടയിലാണ് സോഫി കലേഷിനെ കാണുന്നതും പ്രണയത്തിലാവുന്നതും..
ആദ്യമൊന്നും കലേഷിന്റെ പ്രണയാഭ്യർത്ഥന സോഫിയ സ്വീകരിച്ചില്ലെങ്കിലും അവനു വേണ്ടി സോനയും സോനയുടെ ഭർത്താവ് സുരേഷും രംഗത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ മനസ്സൊന്ന് ചാഞ്ചാടി സോഫിയുടെ ,അതിനൊപ്പം കലേഷും അനാഥനാണെന്ന അറിവ് അവനോടുള്ള പ്രണയം തളിർക്കാൻ കാരണമായ് …
അച്ഛനമ്മമാർ അപകടത്തിൽപ്പെട്ട കലേഷിന് എന്നും സഹായം സോനയും അവളുടെ ഭർത്താവ് സുരേഷുമാണ്…
സുരേഷിന് ടൗണിലൊരു സൂപ്പർ മാർക്കറ്റും മറ്റൊന്നുരണ്ട് കടകൾ വേറെയുമുണ്ട് ,അവിടുത്തെയെല്ലാം മേൽനോട്ടം കലേഷാണ്… സുരേഷ് മിക്കപ്പോഴും ഓരോ യാത്രയിലാണ്…
മറ്റൊരു മതസ്ഥനെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ അനാഥാലയ നിയമം തടസ്സമായപ്പോൾ കലേഷിനൊപ്പം ഇറങ്ങി പോന്നു സോഫി… എന്നാൽ ക്രമേണ അവൾക്കു മനസ്സിലായ് താൻ കരുതിയൊരു ജീവിതമല്ല കാലം തനിയ്ക്ക് തന്നതെന്ന്…
മറ്റുള്ളവർക്കും സുരേഷിനും മുമ്പിൽ മാത്രമാണ് സോനയും കലേഷും ചേച്ചിയും അനിയനുമായ് പെരുമാറുന്നത് ,അല്ലാത്ത സമയങ്ങളിലെല്ലാം അവർ ഭാര്യാ ഭർത്താക്കൻമാരെ പോലെയാണ്…
അപ്രതീക്ഷിതമായൊരു നാൾ കൺമുന്നിൽ നഗ്നരായ് ശരീരം പങ്കുവെക്കുന്നവരെ കണ്ടതുമൊരു പകപ്പായിരുന്നു സോഫിയിൽ …
സ്വന്തം കണ്ണിനെ വിശ്വസിക്കാൻ വയ്യാതെ പൊള്ളി പിടഞ്ഞവളെങ്കിൽ, തങ്ങളുടെ ബന്ധം സോഫി കണ്ടതിന്റെ യാതൊരു പേടിയോ വെപ്രാളമോ അവർക്കില്ലായിരുന്നു… കരുതിക്കൂട്ടി ചെയ്ത പോലൊരു ഭാവം തെളിഞ്ഞവരിൽ…
” ഇത്രയും നല്ല കാഴ്ചകൾ ഫ്രീയായ് കാണാൻ കിട്ടിയിട്ട് ഇരുന്നു മോങ്ങുന്നോടീ നീ… ഇത്രയേ ഉള്ളു നീ…
“ആരും പേരുമില്ലാത്ത നിന്നെ ഞങ്ങൾ കണ്ടെത്തി ഇവിടെ എത്തിച്ചത് എന്തിനാണെന്ന് മനസ്സിലായ് കാണുമല്ലോ നിനക്ക്… ?
മിണ്ടാതെ അടങ്ങി ഒതുങ്ങി ജീവിച്ചാൽ നിനക്ക് കൊള്ളാം… കയറി ചെല്ലാനൊരു ഇടം പോലുമില്ലാന്ന് ഓർത്തോ നീ…
“പിന്നെ സുരേഷേട്ടനോടെങ്ങാൻ നീയിത് പറഞ്ഞാൽ അദ്ദേഹം ഇത് വിശ്വസിക്കില്ലാന്ന് മാത്രമല്ല നിന്നെ കൊല്ലാനും മടിക്കില്ല ,അത്രയും വിശ്വാസമാണ് അങ്ങേർക്ക് ഞങ്ങളെ… ”
കരഞ്ഞു തളർന്ന സോഫിയുടെ മുഖത്തു നോക്കി വെല്ലുവിളി പോലെ സോന പറഞ്ഞതു കേട്ടൊരു പാവയെ പോലവിടെയിരുന്നു സോഫി
ദിവസങ്ങൾ മുന്നോട്ടു നീങ്ങവേ കൺമുന്നിൽ കാണുന്ന കാഴ്ചകളൊന്നും തന്നെ ബാധിക്കാത്തതുപോലെ ആ വീട്ടിൽ അവർക്കു മുന്നിൽ ജീവിച്ചു പോന്നു സോഫി..
ഒരു ദിവസം രാവിലെ സുരേഷിന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് സോനയുടെ ഉറക്കെയുള്ള നിലവിളിയും ശബ്ദവും കേട്ടാണ് കലേഷുണർന്നത്..
വെപ്രാളപ്പെട്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയതും കണ്ടു ചുറ്റും നിരന്നു നിൽക്കുന്ന നാട്ടുകാരയും അയൽവാസികളെയും
“കലേഷേ… നീയറിഞ്ഞോ ഈ മനുഷ്യൻ ഈ താമസിക്കുന്ന വീടുൾപ്പെടെ ഇയാളുടെ ഒട്ടു മുക്കാൽ സമ്പാദ്യവും നിന്റെ ഭാര്യ സോഫിയുടെ പേരിലേക്ക് മാറ്റിയെഴുതിയെടാ…
ഇനി എല്ലാറ്റിനും അവകാശി അവൾ മാത്രമാണെടാ…
സോന പറഞ്ഞതും ശ്വാസം വിലങ്ങിയതു പോലെ നിന്നു കലേഷ്…
സോനയുടെ കരച്ചിലുയർന്നതും സുരേഷിനു നേരെ തിരിഞ്ഞു നാട്ടുകാർ..
അവർക്കു മുമ്പിലേക്ക് നിറക്കണ്ണുകളോട്ടെ തന്റെ മൊബൈൽ തുറന്നു നീട്ടി പിടിച്ചു സുരേഷ്..
ഫോണിലേക്ക് നോക്കിയവരുടെ വെറുപ്പുള്ള നോട്ടം തങ്ങളെ തേടിയെത്തിയതും ആ ഫോണിലേക്ക് നോക്കിയ സോനയും കലേഷും നടുറോഡിൽ ഉടു തുണിയഴിഞ്ഞ പോലെ നാണംകെട്ട് ഞെട്ടി നിന്നു പോയ്….
അവരുടെ കാമകേളി ദൃശ്യങ്ങളാണ് ആ ഫോണിൽ…
“കൂടപ്പിറപ്പിനെ പോലെ ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു കൂടെ നിർത്തിയവനും ഭാര്യയും എന്നെ ചതിച്ചപ്പോൾ തകർന്നവനാണ് ഞാൻ ,
എന്നെക്കാളധികം തകർന്നു പോയത് ദാ ഇവളാണ്, ആരോരുമില്ലാത്ത ഈ പെൺക്കുട്ടി സോഫി….”
“ഇവളാണ് എനിയ്ക്ക് മുന്നിൽ ഇവരുടെ തനിനിറം കാട്ടിത്തന്നത്, ഞാൻ ഇനിയുംചതിക്കപ്പെടരുതെന്ന ആഗ്രഹത്തിൽ…”
“ഞാനൂടി ചേർന്നാണ് ഈ പാവത്തിനെ ഇവന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നത്… ഇവനിത്രയും നീചനാണെന്നറിയാതെ…. കയറി ചെല്ലാനൊരു ഇടമില്ല ഇവൾക്ക്..
“മക്കളില്ല എനിയ്ക്ക് ,ഇവളെ ഞാനെന്റെ മകളായ് കണ്ടാണ് ഇതെല്ലാം നൽകിയത്, എന്റെ പ്രായശ്ചിത്തം….
പിന്നെ കലേഷേ മാലയിട്ട് കൂടെ കൂട്ടിയെങ്കിലും നിയമത്തിനു മുന്നിൽ സോഫി നിനക്ക് ആരും അല്ല, വിവാഹം രജിസ്റ്റർ ചെയ്തിട്ടില്ല നീ.. അതു കൊണ്ട് തന്നെ ഈ നിമിഷം മുതൽ നീ ഇവളുടെ ആരും അല്ല..”
“അവളിനി എനിയ്ക്കൊപ്പമാണ്, അവൾക്കനുയോജ്യനായ ഒരാളെ ഞാൻ കണ്ടെത്തി കൊടുക്കും വരെ… നിങ്ങളും ഇനി ഒരുമ്മിച്ചു ജീവിച്ചോ ആരെയുമൊന്നും ഒളിക്കാതെ…
പക്ഷെ എനിയ്ക്ക് മുമ്പിലോ എന്റെ സ്ഥാപനങ്ങളിലോ കണ്ടു പോവരുത് നിങ്ങളെ… കണ്ടാലൊരു പക്ഷെ കൊല്ലാനും മടിക്കില്ല ഞാൻ…”
ശക്തമായൊരു താക്കീതവർക്ക് നൽകി സോഫിയെ കൂടെ കൂട്ടി സുരേഷ് നടന്നതും ഇനിയെന്തു ചെയ്യുമെന്നറിയാതെ പകച്ചവിടെ നിന്നു കലേഷും സോനയും…
പെട്ടന്നവരുടെ അടുത്തേക്ക് തിരികെ വന്ന സോഫി പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി രണ്ടാളെയും
“ശരീരം കൊണ്ടല്ലാതെ ഹൃദയം കൊണ്ടു സ്നേഹിക്കുകയും മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർക്കൂടിയുണ്ട് ഭൂമിയിൽ,സുരേഷേട്ടനെ പോലെ, ആ മനുഷ്യനൊപ്പം ഞാനുണ്ടാവും എന്നും…ഏത് രൂപത്തിലും ബന്ധത്തിലും… ”
“യ്യോ.. പറയാൻ മറന്നു ,നിങ്ങളെ ഞാൻ നന്നായൊന്ന് പ്രശസ്തരാക്കിയിട്ടുണ്ട് ,നെറ്റു നോക്കിയാലറിയാം രണ്ടാൾക്കും അതെന്താണെന്ന്… അപ്പോ ശരി വരട്ടെ..”
പറഞ്ഞകന്ന് സോഫി പോയിട്ടും ചലിക്കാൻ കഴിയാതെ തറഞ്ഞു നിന്നവർ രണ്ടും വരാൻ പോവുന്ന നാണക്കേടോർത്ത്…
ശുഭം…
RJ
