” നമ്മളെക്കാൾ ചെറിയ പയ്യനോട് പ്രണയം തോന്നുന്നതും അവന്റെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ കൊതിക്കുന്നതുമെല്ലാമൊരു തെറ്റാണോ ശ്രീകലേ…?
“എനിയ്ക്ക് ചിലപ്പോൾ തോന്നും മറ്റാരെങ്കിലും ഇതറിഞ്ഞാലെന്നെയൊരു ചീത്ത പെണ്ണായിട്ടു കാണുമെന്ന്..
എനിയ്ക്കാകെ എന്തോ പോലെ തോന്നും അതോർക്കുമ്പോൾ….
“എന്നാലവനെയൊട്ടു വേണ്ടാന്നു വെക്കാനും പറ്റുന്നില്ലെടീ എനിയ്ക്ക്… കുറെ ശ്രമിച്ചു നോക്കിയതാ ഞാൻ.. പറ്റുന്നില്ല പക്ഷെ… ”
“ഓരോ ദിവസവും ഓരോ നിമിഷവും കൂടുതൽ കൂടുതൽ എനിയ്ക്കവൻ പ്രിയപ്പെട്ടതാവുകയാണ്.. വേണ്ടാന്നു വെക്കാനോ കാണാതിരിക്കാനോ ഒന്നും വയ്യ.. ഇത് ശരിയാണോ തെറ്റാണോ എന്നൊന്നും അറിയില്ലെനിക്ക്, ഒന്നറിയാം എനിക്കവൻ എന്നെക്കാൾ പ്രിയപ്പെട്ടവനാണ്… എന്റെ ജീവനും ജീവിതവുമെല്ലാം അവനാണ്…”
ശ്രീകലയോട് മനസ്സിലുള്ളത് തുറന്നു പറയുമ്പോൾ സങ്കടം കൊണ്ട് വിങ്ങിപ്പൊട്ടി പോയ് ഹിമ…
തനിയ്ക്കു മുന്നിൽ, മനസ്സിലുള്ളത് തുറന്നു പറഞ്ഞ് തേങ്ങിക്കരയുന്ന കൂട്ടുക്കാരിയെ എങ്ങനെ ആശ്വസിപ്പിക്കണമെന്നറിയാതെയൊന്നമ്പരന്നു ശ്രീകലയും…
കാരക്കുർശ്ശി ഗവൺമെന്റ് സ്ക്കൂളിലെ ഹൈസ്ക്കൂൾ ടീച്ചേഴ്സാണ് ശ്രീകലയും ഹിമയും.. അടുത്ത കൂട്ടുകാരികൾ…
എന്നും എപ്പോഴും ചിരിച്ച മുഖത്തോടെ മാത്രം എല്ലാവരോടും സംസാരിക്കുകയും ക്ലാസ്സെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഹിമ കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായ് ആകെ മാറിയതു പോലെ…
പഴയ ചിരി കളികൾ നഷ്ടപ്പെട്ട് എപ്പോഴും എന്തോ ചിന്തയിലാഴ്ന്നുള്ള ഹിമയെ തനിച്ചൊന്ന് പുറത്തേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ടു പോയ് കാര്യം തിരക്കിയതാണ് ശ്രീകല..
ഇരുപത്തിയഞ്ചു വയസ്സുള്ള ഹിമയ്ക്ക് വീട്ടിനടുത്തുളള ഇരുപത്തിമൂന്നു വയസ്സുകാരൻ പയ്യനോട് പ്രണയം, അതും ആ പയ്യനറിയാതെ…
ആദ്യമൊന്നമ്പരന്നെങ്കിലും വേഗം തന്നെ സാധാരണ നില കൈവരിച്ചു ശ്രീകല ഹിമയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു…
“ഈ പ്രണയം, ഇഷ്ടം ഇതൊക്കെ ആർക്കും ആരോടും എപ്പോ വേണേലും തോന്നാവുന്നതല്ലേ ഹിമേ…?
അവിടെ ജാതിയും മതവും വയസ്സുമൊന്നുമില്ല..
” നീ അവനെ ഇഷ്ടപ്പെടുംപോലെ അവൻ നിന്നെയും ഇഷ്ടപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ രണ്ടു വീട്ടിലും സംസാരിക്കുക കാര്യങ്ങൾ.. എന്നിട്ടൊരു നല്ല ദിവസം കണ്ടെത്തി വിവാഹം നടത്തി സന്തോഷത്തോടെ ഒരുമിച്ച് ജീവിച്ചാൽ തീരുന്ന ഈ നിസ്സാര പ്രശ്നത്തിനാണോ നീയിങ്ങനെ ടെൻഷനടിച്ച് കളിച്ചിരികളില്ലാതെ മസ്സിലും പെരുപ്പിച്ചു നടന്നത്… കഷ്ടം… ”
ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതും ഒരുമിച്ചു ജീവിക്കുന്നതും നിങ്ങൾ രണ്ടു പേരാണ്, ചേർച്ചയും മനപ്പൊരുത്തവും വേണ്ടതും നിങ്ങൾ തമ്മിലാണ്… അവിടെ മറ്റുള്ളവരുടെ ചിന്തകൾക്കോ വാക്കുകൾക്കോ പ്രസക്തിയില്ല, നീ നിന്റെ ഇഷ്ടം അവനോടു പറ, എന്നിട്ടല്ലേ ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ…”
ഹിമയുടെ വലിയൊരു പ്രശ്നത്തെ തീരെ നിസ്സാരമാക്കിയാണ് ശ്രീകലയുടെ സംസാരം.
കൂടെ നിൽക്കാൻ നേരായ മാർഗ്ഗം കാണിക്കാൻ ഇതുപോലൊരു സുഹൃത്ത് ഉണ്ടായാൽ തന്നെ തീരും പകുതി പ്രശ്നങ്ങളും…
അതോർത്തതുമൊരു ചിരി തെളിഞ്ഞു ഹിമയുടെ ചൊടിയിൽ…
ആരെയും മോഹിപ്പിക്കുന്ന അത്ര മനോഹരമായൊരു ചിരി..
സ്കൂൾ വിട്ടു വൈകുന്നേരം വീട്ടീലേക്ക് ഹിമ ചെന്നത് അതുവരെയില്ലാത്തൊരു സന്തോഷത്തോടെയാണ്…
ചെന്നതും കണ്ണുകൾ തേടിയത് അവനെയാണ് കിരണിനെ… ഹിമയുടെ പ്രണയമായവനെ…
ഹിമയുടെ തൊട്ടയൽവക്കമാണ് കിരണിന്റെ വീട്.. അച്ഛനും അമ്മയും അനിയത്തിയുമടങ്ങുന്നതാണ് കിരണിന്റെ വീട്..
കിരൺ പ്ലസ്ടു പഠിക്കുന്ന കാലത്താണ് അവന്റെ അച്ഛനൊരു അപകടം പറ്റി കിടപ്പിലാവുന്നത്…
പ്ലസ്ടുവിനു ശേഷം കിരൺ പoനമവസാനിപ്പിച്ച് കൂലിപ്പണിക്കിറങ്ങിയെങ്കിലും ഇപ്പോൾ കരാറു ജോലികൾ ഏറ്റെടുത്ത് നടത്തുകയാണവൻ.. തളർന്നു കിടന്നിരുന്ന അച്ഛൻ കിരണിന്റെ ശ്രമഫലമായ് തനിയെ എഴുന്നേറ്റിരുന്ന് തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്…
ഹിമയ്ക്ക് അമ്മ മാത്രമേയുള്ളു, പലപ്പോഴും എന്താവശ്യത്തിനും അവിടേക്ക് ആദ്യം ഓടിയെത്തുക കിരൺ തന്നെയാണ്…
കുറച്ചു നേരം നോക്കിയിരുന്നിട്ടും കിരണിനെ പുറത്തെങ്ങും കാണാതെ വന്നതും മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു ഹിമ, അവനെയൊന്ന് കാണാതെയിരിക്കാൻ അത്രമേൽപറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ലവൾക്ക്..
കിരണിന്റെ വീടിന്റെ പുറകുവശം വഴി ചെന്നതും മുന്നിലെ കാഴ്ചയിൽ കണ്ണുടക്കി ശ്വാസം വിടാതെ നിന്നു പോയ് ഹിമ
ജോലി കഴിഞ്ഞു വന്ന് കുളിക്കാനുള്ള ഒരുക്കത്തിലാണ് കിരൺ
അവന്റെ വർക്കിംഗ് ഡ്രസ് അലക്കു കല്ലിലിട്ട് അവൻ അലക്കുന്നിടത്തേക്കാണ് ഹിമ ചെന്നത്..
കാവി മുണ്ടുടുത്ത് ഷർട്ടിടാത്തെ തുണികൾ അലക്കുന്ന കിരണിനെ നോക്കി നിന്നു പോയവൾ…
അവന്റെ ഉറച്ച ശരീരത്തിലൂടെ കണ്ണുകൾ തെന്നി നീങ്ങിയതും തന്റെ ശരീരത്തിലൂടൊരു കുളിരോടിയതും ശരീരമാകെയൊന്ന് വിറച്ചതും വ്യക്തമായറിഞ്ഞു ഹിമ…
ആരുടെയും കണ്ണിൽ പെടാതെ തിരികെ വീട്ടിലെത്തിയിട്ടും കള്ളം ചെയ്തൊരു കുട്ടിയെ പോലെ പരുങ്ങി ഹിമ..
കൺമുന്നിൽ കിരണിന്റെ അർദ്ധനഗ്നമേനി തെളിഞ്ഞതും കണ്ണിറുക്കിയടച്ചു പോയവൾ
സ്കൂൾ വിട്ടു വന്നിട്ടും ഒന്നും കഴിക്കാതെ ചിന്തയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നവളെ ഒന്നു നോക്കി മാധവി…
“നീ എന്താ മോളെ ചായ കുടിക്കാത്തത്..?
വേഗം കുടിക്ക്, എന്നിട്ട് കാവിലൊന്ന് പോയിട്ടുവായോ ദീപാരാധന തൊഴാലോ, വെള്ളിയാഴ്ച അല്ലേ ഇന്ന്…?
കിരണെന്ന ചിന്തയിലാണ്ടുപോയവൾ അതു കേട്ടതും വേഗം കാവിൽ പോവാൻ റെഡിയായ്, കിരണൊരു പക്ഷെ അമ്പലത്തിനടുത്ത പാടത്ത് ഉണ്ടാവുമെന്നതും അവളുടെ ഒരുക്കം കൂട്ടി..
“മെല്ലെ പോണേ മോളെ… സ്പീഡ് വേണ്ട…”
സ്കൂട്ടി സ്റ്റാർട്ടു ചെയ്തതും പതിവ് ഉപദേശമായെത്തിയ അമ്മയ്ക്കൊരു ചിരി നൽകി പറപ്പിച്ചു ഹിമ സ്ക്കൂട്ടർ..
അല്പദൂരം ചെന്നതും കണ്ടു സ്കൂട്ടിയ്ക്ക് കൈകാണിക്കുന്ന കിരണിനെ
വിടർന്നു പോയ് ഹിമയുടെ മിഴികൾ അവനെ കണ്ടതും
“ടീച്ചറേ ഒരു ലിഫ്റ്റ്…
ചിരിയോടെ കിരൺ ചോദിച്ചതും അവന്റെയാ ചിരിയിൽ മയങ്ങി നിന്നു ഹിമ, ഇരുപത്തിമൂന്നുക്കാരനാണെങ്കിലും പക്വത മൂലം പ്രായം കൂടുതൽ തോന്നിക്കുന്നുണ്ടവനെന്നു തോന്നി ഹിമയ്ക്ക്..
“കയറിക്കോ… ഞാൻ പക്ഷെ കാവുവരെയേ ഉള്ളൂട്ടോ…, കിരണിന് അവിടുന്നും പോണ്ടേ…?
സ്ക്കൂട്ടറിനു പിന്നിലേക്കായ് കയറിയിരിക്കുന്നവനെ സൈഡ്ഗ്ലാസ്സിലൂടെ നോക്കി ചിരിച്ചവൾ പറഞ്ഞതും തലയുയർത്തി അവളെ ഒന്നു നോക്കി കിരൺ
“ഇപ്പഴത്തെ നമ്മുടെ ഈ യാത്രയൊരുപക്ഷെ ആ കാവുവരെയേ ഉണ്ടാവുകയുള്ളു, പക്ഷെ ടീച്ചറൊന്ന് മനസ്സുവെച്ചാൽ നമ്മളൊന്നിച്ചുള്ള യാത്ര നമ്മളിലൊരാളി ഭൂമി വിട്ടു പോവും വരെ തുടരാം നമ്മുക്ക്.. ”
ഒരു തമാശ പോലെ എന്നാൽ അത്രയും ഗൗരവത്തിൽ പറയുന്നവനെ കേട്ടതും തിരിഞ്ഞവനെ ഞെട്ടി നോക്കി ഹിമ
കേട്ടതു സത്യമാണോയെന്ന പോലെ..
താനാഗ്രഹിച്ചത്, പറയാനും, കേൾക്കാനും ആഗ്രഹിച്ചത് അവനായ് പറഞ്ഞ ഞെട്ടലുണ്ടവളിൽ…
“ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട് ഹിമാ നമ്മളൊന്നിച്ചുള്ളൊരു ജീവിതം, എന്റെ സ്വപ്നമാണത്…
ഇതിന്നോ ഇന്നലെയോ തുടങ്ങിയതും അല്ല ഹിമാ…. എന്നാണെന്ന്, എങ്ങനെയാണെന്ന് എനിയ്ക്ക് പോലും അറിയില്ല…
“നിനക്കും എന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്ന് പലപ്പോഴും തോന്നിയിട്ടുണ്ടെനിയ്ക്ക്, അതു കൊണ്ടു മാത്രമാണ് ഇപ്പഴീ തുറന്നു പറച്ചിൽ പോലും…
“പറയാത്തതു കൊണ്ടു മാത്രം നഷ്ടമായെന്ന് നാളെയൊരിക്കൽ തോന്നാൻ പാടില്ലല്ലോ…”
പകപ്പോടെ തന്നെ നോക്കുന്നവളുടെ കണ്ണിൽ നോക്കിയത് പറയുമ്പോൾ കിരണിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നതത്രയും ഹിമയെന്ന അവന്റെ പെണ്ണിനോടുള്ള ഇഷ്ടവും പ്രണയവും മാത്രമാണ്…
അവനെയൊന്ന് നോക്കി വണ്ടി മുന്നോട്ടവൾ എടുത്തതും തനിയ്ക്കുള്ള സമ്മതം പോലൊരു ചിരി ഹിമയുടെ ചുണ്ടിൽ തത്തി കളിക്കുന്നത് കിരൺ കണ്ടതും അവളിലേക്ക് ചാഞ്ഞവൻ അവളുടെ വയറിലൂടെ തന്റെ ഇരു കൈകളും ചുറ്റി കോർത്തു പിടിച്ചു…
“നമ്മളൊന്നിച്ചുള്ള ഈ യാത്ര ഇപ്പോൾ മുതൽ നമ്മൾ തുടങ്ങുകയാണ് ഹിമേ… ഇനിയിതിന്റെ അവസാനം നമ്മളിലൊരാൾ ഒറ്റയ്ക്കീ ഭൂമിയിൽ ആവുന്ന അന്ന് മാത്രമാണ്…”
അവളുടെ കാതോരം കിരൺ പറഞ്ഞതും അവനുള്ള സമ്മതം പോലെ തന്റെ ഇടംകയ്യ വന്റെ കൈക്ക് മുകളിൽ വെച്ചു ഹിമ, സമ്മതമെന്ന വണ്ണം…
അന്നേരമവളുടെ ഹൃദയം മൊഴിഞ്ഞത് ഒന്നു മാത്രമാണ്, ഈ യാത്രയത് ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാതിരിക്കട്ടെ…
ശുഭം
RJ
