കാർ ഡ്രൈവറുടെ പ്രണയം
Written by
സ്നേഹത്തോടെ കുഞ്ഞാറ്റകിളി
നഗരത്തിലെ പ്രമുഖ വ്യവസായിയായ രഘുറാം മാധവൻ്റെ ഏക മകളായിരുന്നു ആരാധ്യ. അവളുടെ ജീവിതം ആഡംബരങ്ങളുടെ നടുവിലായിരുന്നു. വിലകൂടിയ വസ്ത്രങ്ങൾ, വിദേശ യാത്രകൾ, വലിയ ബംഗ്ലാവ് – എല്ലാം ആരാധ്യയ്ക്ക് സ്വന്തമായിരുന്നു. എന്നാൽ, ഈ ഭൗതിക സൗഭാഗ്യങ്ങൾക്കൊന്നും ആരാധ്യയുടെ മനസ്സിന് പൂർണ്ണ സന്തോഷം നൽകാനായിരുന്നില്ല. അവൾ ആത്മാർത്ഥമായ സ്നേഹബന്ധങ്ങൾക്കായി കൊതിച്ചു.
ആരാധ്യയുടെ എല്ലാ യാത്രകളിലും അവളുടെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നത് വിഷ്ണു ആയിരുന്നു, അവളുടെ സ്വന്തം ഡ്രൈവർ. വിഷ്ണു മിതഭാഷിയും, കാര്യക്ഷമനും, എല്ലാറ്റിനുമുപരിയായി വളരെ വിശ്വസ്തനുമായിരുന്നു. ആരാധ്യയുടെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. രാവിലെ കൃത്യസമയത്ത് കാറുമായി എത്തുക, അവളുടെ ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കുക, സുരക്ഷിതമായി ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്ത് എത്തിക്കുക – വിഷ്ണു തന്റെ ജോലി ഏറ്റവും ഭംഗിയായി ചെയ്തു.
ആദ്യമൊക്കെ ആരാധ്യ വിഷ്ണുവിനെ ഒരു ഡ്രൈവർ മാത്രമായി കണ്ടു. എന്നാൽ, ദിവസങ്ങൾ കഴിയുംതോറും അവരുടെ സംഭാഷണങ്ങൾ വർദ്ധിച്ചു. ഡ്രൈവിങ്ങിനിടയിൽ അവർ യാത്രകളെക്കുറിച്ചും, പുസ്തകങ്ങളെക്കുറിച്ചും, സിനിമകളെക്കുറിച്ചുമൊക്കെ സംസാരിച്ചു.
വിഷ്ണുവിന് വിശാലമായ വായനയുണ്ടെന്ന് ആരാധ്യ മനസ്സിലാക്കി. അവന്റെ നിരീക്ഷണങ്ങളും അഭിപ്രായങ്ങളും ആരാധ്യയെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി.
അവന്റെ ലാളിത്യവും, സത്യസന്ധതയും, കഠിനാധ്വാനവും ആരാധ്യയെ വല്ലാതെ ആകർഷിച്ചു. തന്നോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ തെളിയുന്ന ബഹുമാനവും ചെറിയൊരു ആരാധനയും ആരാധ്യ ശ്രദ്ധിച്ചുതുടങ്ങി.
വിഷ്ണുവിനാകട്ടെ, ആരാധ്യ ഒരു ധനികയായ വീട്ടിലെ കുട്ടിയായിരുന്നെങ്കിലും, അവളുടെ വിനയവും, ദയയും, മറ്റുള്ളവരോടുള്ള സ്നേഹവും അവനെ വല്ലാതെ ആകർഷിച്ചു. അവൾക്ക് പണമോ സ്ഥാനമോ ഒരു പ്രശ്നമായിരുന്നില്ലെന്ന് അവൻ പതിയെ മനസ്സിലാക്കി. ആരാധ്യയിൽ താൻ സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്ന ജീവിതപങ്കാളിയെ വിഷ്ണു കണ്ടു.
അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ പ്രണയം മൊട്ടിട്ടു. ഒരു യാത്രയ്ക്കിടെ, മഴ പെയ്ത ഒരു സായാഹ്നത്തിൽ, കാറിൻ്റെ ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി മഴ ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്ന ആരാധ്യയോട് വിഷ്ണു ആദ്യമായി തൻ്റെ പ്രണയം തുറന്നുപറഞ്ഞു.
“മാഡം… എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിങ്ങൾ ഒരുപാട് കാലമായിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ വെറുമൊരു ഡ്രൈവറാണ്. കൂലിപ്പണിക്കാരാണ് എന്റെ മാതാപിതാക്കൾ. ഒരിക്കലും മാഡത്തിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും നമ്മൾ തമ്മിലുള്ള വിവാഹത്തിന് സമ്മതിക്കില്ല.പക്ഷേ, നിങ്ങളെ എൻ്റെ ജീവിതാവസാനം വരെ സ്നേഹിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയും.”
ആരാധ്യയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. “വിഷ്ണു… ഞാനും ഇത് തന്നെയാണ് ആഗ്രഹിച്ചത്. നിങ്ങൾ ഡ്രൈവറാണോ അതോ കോടീശ്വരനാണോ എന്നെനിക്കൊരു പ്രശ്നമല്ല.
എനിക്ക് നിങ്ങളെ ഇഷ്ടമാണ് അവൾ അവന്റെ കൈകളിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു.
നിമിഷങ്ങൾ പ്രണയം പൂത്തപ്പോൾ
അവരുടെ പ്രണയം അതീവ രഹസ്യമായി തുടർന്നു.
കണ്ടുമുട്ടാൻ കഴിയുന്ന ഓരോ നിമിഷവും അവർക്ക് വിലപ്പെട്ടതായിരുന്നു.
വിഷ്ണു ആരാധ്യക്ക് നിറയെ പുസ്തകങ്ങൾ സമ്മാനിച്ചു.
സാധാരണക്കാരിയായി ജീവിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചത് വിഷ്ണുവായിരുന്നുവെന്ന് ആരാധ്യ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
ഒരു ദിവസം, ആരാധ്യയുടെ മാതാപിതാക്കൾ ഒരു ബിസിനസ്സ് ആവശ്യത്തിനായി ഒരാഴ്ചത്തേക്ക് വിദേശയാത്ര പോയി. ബംഗ്ലാവിൽ വേലക്കാർ മാത്രമുള്ള ആ ദിവസം ആരാധ്യക്ക് വിഷ്ണുവിനെ കാണാൻ അതിയായ മോഹം തോന്നി. ആരും അറിയാതെ, അവൾ വിഷ്ണുവിനെ ഫോണിൽ വിളിച്ചു.
“വിഷ്ണു… നിങ്ങൾക്കിന്ന് എൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് വരാമോ? ഇവിടെ അച്ഛനും അമ്മയുമില്ല.”
അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഒരുതരം വെപ്രാളവും അതിലുപരി പ്രണയത്തിന്റെ തിളക്കവും ഉണ്ടായിരുന്നു.
“ആരാധ്യ! നീയെന്താ പറയുന്നത്? അപകടമാണ്!” വിഷ്ണുവിന്റെ ശബ്ദത്തിൽ ആശങ്ക നിറഞ്ഞു.
“അപകടമൊന്നുമില്ല വിഷ്ണു… എനിക്ക് കാണാതിരിക്കാൻ വയ്യ.. ഒന്ന് വരൂ.. പ്ലീസ്.
എടാ അവിടെ സെക്യൂരിറ്റി സ് ഉണ്ട്. സെർവെൻറ് ഉണ്ട്
ആരും അറിയാതെ നമുക്ക് കാണാം.. അവരെയൊക്കെ ഞാൻ മാറ്റം.
ആരാധ്യയുടെ വാക്കുകളിൽ നിർബന്ധം കലർന്നു.
വേണ്ട.. ഇത് അപകടമാണ് ആരാധ്യ ഞാൻ പറയുന്നതൊന്നും മനസ്സിലാക്ക്.
സെക്യൂരിറ്റി ചേട്ടനെ രാത്രി എട്ടു മണിയാവുമ്പോൾ എന്തെങ്കിലും ഫുഡ് വാങ്ങിക്കുവാനായി ഞാൻ പുറത്തേക്ക് വിടും.
ഗീതേച്ചി ജോലിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് കുളിക്കാൻ കയറുന്നത് ആ സമയത്താണ് മിക്കവാറും. പുറത്തെവിടെയെങ്കിലും നിന്നാൽ മതി. അവര് പോകുന്ന സമയം കണക്കാക്കി വിളിക്കാം. മര്യാദയ്ക്ക് വന്നോണം. ഇല്ലെങ്കിൽ നമ്മൾ തമ്മിൽ ഇനി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ല.
ആരാധ്യ പിണക്കത്തോടെ ഫോൺ വെച്ചു.
കുറച്ച് സമയം ആലോചിച്ചശേഷം വിഷ്ണു അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു.
വാട്സാപ്പിൽ അവൾക്ക് മെസ്സേജ് അയച്ചതും പെണ്ണിന്റെ മുഖം വിടർന്നു.
രാത്രി 7മണി ആയപ്പോൾ അവൻ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.
മറ്റൊന്നും ആലോചിക്കാതെ വിഷ്ണു ആരാധ്യയുടെ ബംഗ്ലാവിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.
വലിയ ഗേറ്റ് കടന്ന് വിഷ്ണു അകത്തെത്തിയപ്പോൾ ആരാധ്യയുടെ ഹൃദയം വേഗത്തിൽ മിടിച്ചു
വേഗം വാ… ചേച്ചി ഇപ്പൊ ഇറങ്ങും.
അവൾ അവനെ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി.
ഒരു ധനികയായ പെൺകുട്ടിയുടെ സ്വകാര്യ മുറിയിൽ ആദ്യമായി കടന്നുചെല്ലുമ്പോൾ വിഷ്ണുവിന് വല്ലാത്തൊരു വെപ്രാളമുണ്ടായി.
പക്ഷേ, ആരാധ്യയുടെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കവും, അവളുടെ മുഖത്തെ ആകാംഷയും അവനെ ധൈര്യപ്പെടുത്തി.
അവൾ വാതിൽ കുറ്റിയിട്ട്, വിഷ്ണുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. അവളുടെ കൈകൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നീണ്ടു. വിഷ്ണു അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി.
ആ കണ്ണുകളിൽ അവനോടുള്ള അടങ്ങാത്ത പ്രണയം കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ എല്ലാ ആശങ്കകളും അലിഞ്ഞില്ലാതായി.
ആരാധ്യയുടെ കൈകൾ അവന്റെ കഴുത്തിലൂടെ ചുറ്റി.
അവർ പരസ്പരം കൂടുതൽ അടുത്തു. ആ നിമിഷം, ലോകത്ത് അവർ രണ്ടുപേർ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
പതിയെ വിഷ്ണു അവളുടെ നെറ്റിയിൽ തലോടി, അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. അവരുടെ അധരങ്ങൾ ഒന്നിച്ചുചേർന്നു.
അതൊരു വെറും ചുംബനമായിരുന്നില്ല, അവരുടെ ആത്മാക്കൾ തമ്മിലുള്ള സംഗമമായിരുന്നു
. സ്നേഹവും, ആത്മാർത്ഥതയും, വിശ്വാസവും ആ ചുംബനത്തിൽ അലിഞ്ഞുചേർന്നു.
മണിക്കൂറുകളോളം അവർ സംസാരിച്ചു, പരസ്പരം ചേർന്നിരുന്നു.
അവരുടെ ഉള്ളിലെ പ്രണയം പൂർണ്ണമായും പുറത്തുവന്ന നിമിഷങ്ങളായിരുന്നു അത്.
എങ്കിലും അതിർവരമ്പുകൾ ഒക്കെ കാത്തുസൂക്ഷിച്ചു കൊണ്ടാണ് അവർ ആ രാത്രിയിൽ പ്രണയിച്ചത്.
വിഷ്ണു ആരാധ്യയുടെ മുറിയിൽ നിന്നിറങ്ങിപ്പോകുന്നത് അവരുടെ വേലക്കാരിയായ ഗീത കണ്ടു.
ആരാധ്യയുടെ അച്ഛനും അമ്മയും മടങ്ങി വന്നപ്പോൾ ഗീത ഈ വിവരം അവരെ പറഞ്ഞുകേൾപ്പിച്ചു.
എന്നാൽ, അവരുടെ പ്രണയം അത്ര എളുപ്പമായിരുന്നില്ല. ആരാധ്യയുടെ അച്ഛൻ, രഘുറാം മാധവൻ, മകളുടെ പ്രണയത്തെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞപ്പോൾ അതിനെ ശക്തമായി എതിർത്തു.
തന്റെ മകളെ ഒരു ഡ്രൈവർക്ക് വിവാഹം കഴിച്ചു കൊടുക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിന് ചിന്തിക്കാൻ പോലും കഴിഞ്ഞില്ല.
ആദ്യമായി അയാളുടെ കൈ അവളുടെ കരണത്ത് പതിഞ്ഞു.
നാണമില്ലെടീ നിനക്ക്, വെറുമൊരു ഡ്രൈവറായ അവനെ പ്രേമിക്കാൻ.
നീ ഇത്രയ്ക്ക് തരംതാഴ്ന്നവൾ ആയി പോയല്ലോ. എന്തിനാടി നിന്നെയൊക്കെ പഠിപ്പിച്ചത് ഞാൻ ഈ നിലയിൽ ആക്കി തന്നത്.
അച്ഛൻ വായിൽ വന്നതൊക്കെ വിളിച്ചുപറഞ്ഞിട്ടും അവൾ കണ്ണീരോടുകൂടിയിരുന്നു.
പിന്നീടെല്ലാം പെട്ടന്ന് ആയിരുന്നു.
മാധവൻ ഗ്രൂപ്പിന്റെ സാമ്പത്തിക ഭാവിയും സാമൂഹിക നിലയും മുൻനിർത്തി, അദ്ദേഹം ആരാധ്യയെ പ്രമുഖ ബിസിനസ്സുകാരനായ ശേഖരന്റെ മകൻ രാഹുലുമായി വിവാഹം നിശ്ചയിച്ചു.
ആരാധ്യ എത്ര എതിർത്തിട്ടും രഘുറാം മാധവൻ വഴങ്ങിയില്ല. വിഷ്ണുവിനെ അയാൾ ജോലിയിൽ നിന്ന് പിരിച്ചുവിട്ടു.
ആരാധ്യയുടെ മനസ്സ് കല്ലുപോലെ ഉറച്ചു. വിഷ്ണുവിനെ ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചിരുന്ന അവൾക്ക് രാഹുലിനെ വിവാഹം കഴിക്കുന്നത് ചിന്തിക്കാൻ പോലും കഴിഞ്ഞില്ല. പക്ഷേ, അച്ഛന്റെ നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി, കണ്ണീരോടെ അവൾ രാഹുലിന്റെ വധുവായി. ആഡംബരപൂർവ്വമായ ഒരു വിവാഹമായിരുന്നു അത്. സമൂഹത്തിന് മുന്നിൽ അവർ സമ്പന്നർക്കിടയിലെ ഒരു മാതൃകാ ദമ്പതികളായി.
എന്നാൽ, രാഹുലിന്റെ വീട്ടിൽ ആരാധ്യയുടെ ജീവിതം നരകതുല്യമായിരുന്നു. രാഹുൽ ഒരു മദ്യപാനിയും അങ്ങേയറ്റം വിഷമുള്ള (toxic) സ്വഭാവക്കാരനുമായിരുന്നു. അയാൾ ആരാധ്യയോട് യാതൊരു സ്നേഹവും ബഹുമാനവും കാണിച്ചില്ല. ആരാധ്യയുടെ ഇഷ്ടങ്ങൾക്ക് അവിടെ വിലകല്പിച്ചില്ല. അവൾക്ക് പുറത്ത് പോകാനോ സുഹൃത്തുക്കളെ കാണാനോ അനുവാദമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
രാഹുലിന്റെ കൂടെ ഒരു ശാരീരിക ബന്ധത്തിന് പോലും ആരാധ്യ ഒരിക്കലും തയ്യാറായില്ല. അവന്റെ വിഷലിപ്തമായ സ്വഭാവവും മദ്യപാനവും അവളെ അത്രയധികം ഭയപ്പെടുത്തി. മിക്കവാറും രാത്രികളിൽ കുടിച്ച് ലക്കുകെട്ട് വരുന്ന രാഹുലിനെ ഭയന്ന് ആരാധ്യ ഡ്രസ്സിംഗ് റൂമിൽ അഭയം പ്രാപിച്ചു. വാതിലടച്ച്, അവൾ അവിടെ മണിക്കൂറുകളോളം ഒളിച്ചിരുന്നു. പലപ്പോഴും അവൻ ആരാധ്യയെ ക്രൂരമായി അടിച്ചു. അവളുടെ ശരീരത്തിൽ അവൻ വരുത്തിയ മുറിവുകൾ അവന്റെ ക്രൂരതയുടെ അടയാളങ്ങളായിരുന്നു.
രാഹുലിന്റെ വീട്ടുകാർക്ക് ആരാധ്യയുടെ പണത്തിൽ മാത്രമായിരുന്നു താല്പര്യം. അമ്മായിഅമ്മയും നാത്തൂനും അവളെ നിരന്തരം ഉപദ്രവിച്ചു. ഓരോ ചെറിയ കാര്യത്തിനും അവർ അവളെ പഴിച്ചു. “നിന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് കൊണ്ടുവന്ന പണമൊന്നും പോരാഞ്ഞിട്ടാണോ ഓരോ ദിവസവും ഓരോരോ ആവശ്യങ്ങൾ?” എന്നും, “നല്ലൊരു വീട്ടിൽ നിന്ന് വന്ന കുട്ടിയാണെങ്കിൽ ഇങ്ങനെയാണോ പെരുമാറുന്നത്?” എന്നും പറഞ്ഞ് അവളെ മാനസികമായി തളർത്തി. രാഹുലിന്റെ മുന്നിൽ അവർ അഭിനയം മാത്രം കാണിച്ചു. അവന്റെ ക്രൂരതകൾക്ക് അവർ ഒത്താശ ചെയ്തു. ആരാധ്യയുടെ വേദന അവർ കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചു, അല്ലെങ്കിൽ അവളെത്തന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തി. ഓരോ ദിവസവും അവൾ വിഷ്ണുവിനെ ഓർത്ത് കണ്ണീരൊഴുക്കി. അവൾക്ക് താൻ ചെയ്ത തെറ്റിനെക്കുറിച്ച് ഓർത്ത് ദുഃഖം തോന്നി. പണത്തിന് പിന്നാലെ പോയ അച്ഛൻ്റെ തീരുമാനം തന്റെ ജീവിതം തകർത്തല്ലോ എന്ന് അവൾ വിലപിച്ചു.
വിഷ്ണുവിൻ്റെ അടുത്തേക്ക്
നാളുകൾ കടന്നുപോയി. രാഹുലിന്റെയും അവന്റെ വീട്ടുകാരുടെയും പീഡനങ്ങൾ സഹിക്കവയ്യാതെ ആരാധ്യ ഒരു ദിവസം എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് ഇറങ്ങാൻ തീരുമാനിച്ചു. രാത്രിയുടെ മറവിൽ അവൾ ആരും കാണാതെ ആ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ഓടി. എങ്ങോട്ട് പോകണമെന്നോ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നോ അവൾക്കറിയില്ലായിരുന്നു. അവളുടെ മനസ്സിൽ ഒരേയൊരു ചിത്രം മാത്രമാണുണ്ടായിരുന്നത് – വിഷ്ണുവിൻ്റേത്.
ഒടുവിൽ, ഓർമ്മകളിൽ തങ്ങിനിന്ന ഒരു ചെറിയ ചായക്കടയുടെ അടുത്തേക്ക് അവൾ നടന്നു. അവിടെയാണ് വിഷ്ണു സാധാരണയായി വൈകുന്നേരങ്ങളിൽ വരാറുണ്ടായിരുന്നത്. ആരാധ്യ അവിടെയെത്തുമ്പോൾ ഇരുട്ട് വീണിരുന്നു. അവൾക്ക് അവനെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. നിരാശയായി അവൾ തിരിയാൻ ഒരുങ്ങുമ്പോൾ, ഒരു പഴയ ടാക്സി കാർ ആ വഴി വന്നു. അതിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയത് വിഷ്ണുവായിരുന്നു! അവൻ ഇപ്പോൾ ടാക്സി ഓടിച്ച് ജീവിക്കുകയായിരുന്നു.
ആരാധ്യയെ കണ്ടപ്പോൾ വിഷ്ണു അത്ഭുതപ്പെട്ടു. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിസ്സഹായതയും വേദനയും കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ ഹൃദയം നുറുങ്ങി. ഒരു നിമിഷം പോലും ആലോചിക്കാതെ അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടിച്ചെന്നു.
“ആരാധ്യ! എന്താ പറ്റിയത്? നീയെന്തിനാ ഇവിടെ?” അവന്റെ ശബ്ദത്തിൽ ആദിയും സ്നേഹവും നിറഞ്ഞിരുന്നു.
കണ്ണീരോടെ അവൾ അവന്റെ കൈകളിൽ വീണു. “വിഷ്ണു… എനിക്ക് പോകാൻ മറ്റൊരിടമില്ല. എൻ്റെ ജീവിതം ഒരു നരകമായിരുന്നു. എനിക്ക് നിങ്ങളെ വേണം, വിഷ്ണു.”
വിഷ്ണു അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു. “നീ പേടിക്കേണ്ട ആരാധ്യ. ഇനി ഞാൻ നിന്നെ വിട്ടുപോകില്ല. നിനക്കായി ഞാനെന്നും കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.”
മാധവൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് ഒരു മടക്കയാത്ര
അവർ ഇരുവരും വിഷ്ണുവിന്റെ പഴയ ടാക്സി കാറിൽ കയറി. പക്ഷേ, അവരിരുവരുടെയും മനസ്സിൽ ഒരു തീരുമാനമുണ്ടായിരുന്നു. ആരാധ്യക്ക് ഇനി ഒളിച്ചോടാൻ കഴിയില്ല. അവൾക്ക് നേരിടണം, തന്റെ മാതാപിതാക്കളെ. അവരെ കാര്യങ്ങൾ ബോധ്യപ്പെടുത്തണം. വിഷ്ണുവിന് അവളുടെ തീരുമാനത്തിന് പൂർണ്ണ പിന്തുണ നൽകി.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ, വിഷ്ണുവിന്റെ ടാക്സി കാർ മാധവൻ ഗ്രൂപ്പിന്റെ ബംഗ്ലാവിന്റെ പടികടന്നെത്തി. ആരാധ്യയുടെ അച്ഛനും അമ്മയും അമ്പരന്ന് നോക്കി നിന്നു. അവർ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒരു കാഴ്ചയായിരുന്നു അത്. തളർന്നു, ക്ഷീണിച്ച്, മുഖത്ത് സങ്കടം തളംകെട്ടിനിന്ന ആരാധ്യ, വിഷ്ണുവിന്റെ കൈയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ച് കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി.
രഘുറാം മാധവന്റെ മുഖത്ത് ദേഷ്യം നിറഞ്ഞു. “ആരാധ്യ! നിനക്കെന്താ ഭ്രാന്തായോ? നീ വീണ്ടും ഇവന്റെ കൂടെയാണോ?”
വിഷ്ണു ആരാധ്യയെ ചേർത്തുപിടിച്ച്, ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു, “അങ്കിൾ, ഭ്രാന്തായത് ആരാധ്യക്കല്ല. സ്വന്തം മകളുടെ സന്തോഷത്തേക്കാൾ പണത്തിനും പദവിക്കും പ്രാധാന്യം നൽകിയ നിങ്ങൾക്കാണ്. ആരാധ്യ രാഹുലിന്റെ വീട്ടിൽ അനുഭവിച്ച നരകം നിങ്ങൾക്ക് അറിയാമോ?”
വിഷ്ണു ഓരോന്നായി പറയാൻ തുടങ്ങി. രാഹുലിന്റെ മദ്യപാനം, വിഷലിപ്തമായ സ്വഭാവം, ആരാധ്യയെ മർദ്ദിച്ചത്, അവൾ ഭയം കാരണം ഡ്രസ്സിംഗ് റൂമിൽ ഒളിച്ചിരുന്നത്, ഒരു ശാരീരിക ബന്ധത്തിന് പോലും അവൾ തയ്യാറാകാതിരുന്നത് – എല്ലാം അവൻ വ്യക്തമായി വിവരിച്ചു. കൂടാതെ, രാഹുലിന്റെ അമ്മയും സഹോദരിയും അവളെ മാനസികമായും ശാരീരികമായും എത്രമാത്രം ഉപദ്രവിച്ചു എന്നും അവൻ തുറന്നുപറഞ്ഞു. ആരാധ്യ വിതുമ്പിക്കൊണ്ട് തലയാട്ടി അവന്റെ വാക്കുകൾ ശരിവെച്ചു. അവളുടെ ദേഹത്തെ ക്ഷതങ്ങളും, അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ ഭയവും സങ്കടവും അവളുടെ വാക്കുകൾക്ക് സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു.
രഘുറാം മാധവനും ഭാര്യയും കേട്ടതൊന്നും വിശ്വസിക്കാനാകാതെ നിന്നുപോയി. തങ്ങളുടെ മകൾ ഇത്രയധികം വേദനയിലൂടെ കടന്നുപോയെന്ന് അവർ അറിഞ്ഞില്ല. അവരുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. രാഹുലിന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ മുഖം അവർക്ക് മുന്നിൽ അനാവൃതമായി. പണത്തിന് പിന്നാലെ പോയ തങ്ങളുടെ തെറ്റ് അവർക്ക് ബോധ്യപ്പെട്ടു.
ആരാധ്യയുടെ അമ്മ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. “മോളേ… അമ്മയോട് ക്ഷമിക്കണം. ഞങ്ങളുടെ തെറ്റാണ്. നിന്റെ സന്തോഷം മാത്രമാണ് ഞങ്ങൾക്ക് പ്രധാനം.”
രഘുറാം മാധവൻ വിഷ്ണുവിനെ നോക്കി. അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ മുൻപുണ്ടായിരുന്ന പുച്ഛം ഇപ്പോൾ ബഹുമാനത്തിന് വഴിമാറി. “വിഷ്ണു… നിങ്ങളോട് ഞാൻ ചെയ്തത് തെറ്റായിപ്പോയി. എന്റെ മകൾക്ക് നൽകാൻ കഴിയാത്ത സ്നേഹവും സുരക്ഷിതത്വവും നിനക്ക് നൽകാൻ കഴിയുമെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. എന്റെ മകളെ നിനക്ക് ഞാൻ വിശ്വസിച്ച് ഏൽപ്പിക്കുന്നു.”
അവസാനം, പണവും പ്രതാപവുമല്ല, സ്നേഹവും പരസ്പര ബഹുമാനവുമാണ് ഒരു ജീവിതത്തിന് അടിസ്ഥാനം എന്ന് അവർ മനസ്സിലാക്കി. ആരാധ്യയുടെയും വിഷ്ണുവിന്റെയും പ്രണയം, സമൂഹത്തിലെ വേർതിരിവുകൾക്കപ്പുറം ഹൃദയങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള യഥാർത്ഥ ബന്ധത്തിന്റെ മനോഹരമായ ഒരു ഓർമ്മപ്പെടുത്തലായി മാറി. ആരാധ്യ സന്തോഷത്തോടെ വിഷ്ണുവിൻ്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു. ആ കണ്ണുകളിൽ ഭയമോ സങ്കടമോ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, പകരം പ്രണയത്തിൻ്റെയും പ്രതീക്ഷയുടെയും തിളക്കം മാത്രം.
Written by
സ്നേഹത്തോടെ കുഞ്ഞാറ്റകിളി
